گاهی وقتا هم حس میکنم با خودش میگه کاش این ا. اینقدر گیر نده، پیام نده یا زنگ نزنه. ولی نمیدونه که حسّم میگه که مشکلی وجود داره و میتونم تنها بودنش رو درک کنم. بدتر از همهی اینا اون حسّ مزاحم بودنه ست.
+ فکر میکنم آدمی هستم که موقع مشکلات و سختیها بیشتر از اینکه دلداری بدم ، گوش میدم و منطقی رفتار میکنم. شاید اصلاً مشکل همین احساسی برخورد نکردنه.
درباره این سایت